Zomervakantie in Scandinavië. Een geweldige rondreis door Zweden en Noorwegen.
|
Na een eerste oriënterende vakantie in Noorwegen (2009) en een monsterrit door Zweden, Finland en Noorwegen
(2010) wilde ik in ieder geval nog een keer naar Scandinavië. Ditmaal met een rustiger tempo om meer van Zweden
en Noorwegen te ontdekken. Op basis van eerdere ervaringen en reisgidsen heb ik een mooie route samengesteld.
Daarbij overnacht ik in hutjes op 6 verschillende campings. Op elke camping overnacht ik 3 of 4 nachten, zodat
ik op elke plek voldoende tijd heb om de omgeving te verkennen. Daarnaast wilde ik graag met mijn Abarth Grande
Punto eens naar Scandinavië om daar over de schitterende wegen te rijden. Hieronder kun je van elke dag mijn
ervaringen lezen en de bijbehorende foto's in het fotoalbum bekijken. Geniet ervan!
|
De afgelopen dagen had ik al wat boodschappen gedaan en enkele zaken bij elkaar gezocht en in de auto gepakt.
Vanochtend kon ik lekker rustig aan doen. De laatste spullen heb ik in de Abarth gepakt en gecontroleerd,
waarna ik rond 10 uur ben vertrokken. De reis naar de haven in Kiel verliep erg voorspoedig. In de buurt van
Bremen was er een file van ongeveer een half uur. Daarna kon ik weer prima opschieten. Onderweg nog even een
korte tussenstop gemaakt om even wat te eten en drinken. Rond half vier kwam ik aan in de haven van Kiel.
Ik was mooi op tijd, dus heb nog even in het centrum van de stad rondgekeken en daar wat gegeten. Tegen 17
uur ben ik op de veerboot gegaan. Na de benodigde spullen uit de auto te hebben gehaald en in de hut te hebben
gelegd, heb ik lekker van het zonnetje genoten op het zonnedek. De 'Stena Germanica' vertrok om 19:30 uur, toen
er net even een buitje passeerde. Al met al had ik een relaxte reis.
|
|
Na een goede nachtrust werd ik ruim op tijd wakker voor een lekker Zweeds ontbijt. Vervolgens kon ik mooi nog
wat foto's maken van de binnenkomst in Göteborg. Eenmaal van de boot af ben ik richting Kungälv gereden om daar
een kijkje te nemen bij Bohus fästning. Deze vesting ziet er wel leuk uit, maar ik ben verder niet naar binnen
geweest. In de omgeving van Göteborg waren er dreigende wolken, maar gelukkig is het wel droog en circa 22 °C.
Van Kungälv ben ik via Alingsås naar de Bälinge kyrka gereden. Vervolgens doorgereden naar de enig overgebleven
staafkerk van Zweden, de Hedared stavkyrka. Deze staafkerk heeft een erg mooi interieur. Van buiten ziet het
kerkje er zeer eenvoudig uit en lijkt niet op een typische staafkerk. De kerk heeft wel een aparte klokkenstoel.
Via Borås en Jönköping ben ik doorgereden richting Gränna. Hoe verder ik naar het oosten reed, hoe beter en
warmer het weer werd. Uiteindelijk had ik een strakblauwe lucht en circa 27 °C! Via het houten landhuis
Gripenbergs slott reed ik verder naar de Säby kyrka nabij Tranås met mooie muurschilderingen.
Na enige tijd arriveerde ik op de camping nabij Nyköping. Het is een vrij klein hutje, maar het sanitair in het
nabijgelegen sanitairgebouw is erg goed. Na een lange dag heb ik als avondeten lekker simpel soep en spaghetti
gegeten. Na de afwas heb ik alvast de route voor morgen uitgestippeld. Vanaf het zandstrand op de camping heb
je een mooi uitzicht over de Baltische Zee / Oostzee.
|
|
Vanochtend ben ik redelijk op tijd opgestaan en vertrokken voor een dagje Stockholm. De weersvoorspelling is
erg gunstig, dus dat belooft een mooie dag te worden! Via binnendoorweg 219 en de autosnelweg E4 ben ik naar
Stockholm gereden. Deze binnendoorweg (219) is erg mooi om te rijden, lekker bochtig en heuvelachtig. Onderweg
heb ik een kijkje genomen bij Nynäs slott en het mooie Tullgarns slott nabij Vagnhärad.
Vlak voor de middag kwam ik aan in Stockholm waar ik al snel een plekje voor m'n auto heb gevonden. Parkeren
op loopafstand van het centrum kostte me slechts 80 SEK (circa 9 euro). Omdat ik wist dat ze rond het middaguur
de feestelijke wisseling van de wacht hebben bij het Kungliga slottet, ben ik daar als eerste naartoe gelopen.
Het is heel erg toeristisch, maar wel een leuke belevenis. De ceremonie gaat gepaard met veel bombarie en een
muziekkorps erbij.
De rest van de dag heb ik lekker door Stockholm gewandeld. Vooral het oude centrum van Stockholm (Gamla stan)
is een echte aanrader! Leuke smalle straatjes met gezellige cafeetjes, restaurantjes (vaak met de terrassen
half op de straatjes). Daarnaast kom je vooral in de Västerlånggatan veel kleine knusse winkeltjes tegen met
souvenirs en andere snuisterijen. Zelf heb ik nog een paar leuke souvenirs gekocht als aandenken aan deze
vakantie.
Stockholm is in de historie gebouwd op allerlei eilandjes. Na een bezoek aan Gamla stan ben ik doorgelopen
naar het eilandje Skeppsholmen. Rondom het eilandje zie je allerlei boten. Sommige heel mooi en van sommige
is het een wonder dat ze nog drijven. Vanaf het eilandje heb je ook een leuk uitzicht op het pretpark Gröna
Lund op het eiland Djurgården. Vanaf het eilandje Skeppsholmen ben ik naar het nieuwe centrum van de stad
gelopen, waar op dat moment een meerdaags straatfestival aan de gang was. In het Kungsträdgården waren diverse
optredens van artiesten van over de hele wereld. Dat was best leuk om te zien, zeker onder het genot van een
lekker schepijsje in de zon. Ook de lange winkelstraat Drottninggatan is leuk om eens te bekijken.
Na een wandeling door de stad ben ik naar het Stadshuset gegaan om vanuit de 106 meter hoge Stadshustornet van
het uitzicht over de stad te genieten. Via smalle trappen klim je naar de top van de toren. Halverwege kom je
langs een grote ronde koepel met allerlei beelden en een gigantisch beeld van Sankt Erik. Het bovenste deel van
de toren is een houten dakconstructie, vanwaar je via houten trappen naar de omloop op de toren kunt. Van hier
heb je een geweldig weids uitzicht over de mooie stad.
's Avonds ben ik weer terug gegaan naar Gamla stan waar ik bij het restaurant Michelangelo een lekkere pizza
gegeten met een flik glas cola erbij. Tegen 23 uur ben ik weer vertrokken uit deze leuke stad. Rond 1 uur 's
nachts kwam ik weer op de camping aan na een fantastische dag in Stockholm met erg veel zon (ben zelfs een
beetje verbrand) en ruim 25 °C.
|
|
Na de mooie maar vermoeiende afgelopen dagen heb ik vandaag lekker uitgeslapen tot rond het middaguur. M'n
voeten waren na al die kilometers in Stockholm ook weer helemaal uitgerust. Na het douchen en een ontbijtje ben
ik in de auto gestapt om rond te kijken in de omgeving van Nyköping. Via weg 223 ben ik eerst naar de markante
grafheuvel Uppsa kulle gereden. Deze grafheuvel heeft een soort van krater, omdat de holle ruimte in de heuvel
is ingestort. Behalve een kudde grazende schapen was er verder weinig te zien. Wel een mooi uitzicht over het
Runnviken.
Vervolgens wilde ik nog even bij het landhuis in Öster Malma kijken, maar voor ik er erg in had was
ik er al voorbij gereden. Ik ben niet omgekeerd om nog te gaan kijken. In de buurt van Aspa kwam ik nog langs
een aantal runenstenen, die hier direct langs de weg staan. Via Björnlunda en Sparreholm heb ik weg 53 genomen
om een kijkje te nemen bij het mooie landhuis Rockelstad aan het meer Båven. De gehuchtjes in Zweden zijn zo
klein dat ik ook het zuidelijker gelegen Vibyholm niet kon vinden. De historische tekeningen (hällristningar)
bij Berga waren ook onvindbaar.
Omdat ik nog wat boodschappen moest doen ben ik doorgereden naar het idyllische haventje in Nävekvarn. Via
Tunaberg en Buskhyttan vervolgde ik mijn weg terug naar de camping. Alle wegen vandaag waren erg mooi om te
rijden. Lekker rustig, veel heuvels, bochten en kleine stukjes onverharde wegen. Onderweg heb je prachtige
uitzichten, alleen kun je helaas niet overal stoppen om mooie foto's te maken.
Op de camping heb ik wat spaghetti, soep en een burgertje klaargemaakt. Dat smaakte prima. 's Avonds later was
er op de camping live muziek met Amerikaanse hits. Op zich wel grappig en een lekker relaxed sfeertje. Rond 22
uur was het nog volop licht buiten. Ook fijn!
|
|
Vanochtend heb ik weer lekker uitgeslapen. Na een ontbijtje ben ik rond 11 uur vertrokken naar Nyköping om
daar het Nyköpingshus te bekijken. Het binnenplein was nu ingericht als een soort openluchttheater. Via de
parallelweg langs de E3 ben ik via Bergshammar, Jönåker en Kolmården naar Norrköping gereden. Onderweg nog
getroffen door een flinke regenbui. Via Söderköping doorgereden naar Stegeborgs slottsruin. Ik ben hier niet
naar binnen geweest, want de entreekosten van 50 SEK leek het me niet waard. Via de Skällvik kyrka ben ik terug
naar Söderköping gereden waar ik me de rest van de middag goed heb vermaakt.
Söderköping is een leuk pittoresk stadje met nog veel oude houten huizen. Het is gelegen aan het nog mooiere
Göta Kanal. In het centrum staan een paar oude kerkjes en er stroomt een rivier door de stad. Het is gezellig
druk langs de kade. De sluis in de stad trekt veel mensen en activiteiten aan. Langs de kade liggen prachtige
(zeil)jachten. Een echte aanrader is de ijssalon vlakbij de sluis. Voor omgerekend zo'n 3,30 euro krijg je drie
enorm grote en erg lekkere bollen schepijs. Het was denk ik wel een halve liter ijs! Al met al was Söderköping
het hoogtepunt van de dag!
Op de terugweg ben ik met de veerboot (gratis) van Östra Husby naar Kvarsebo gegaan. Al met al ook hier leuke
wegen waar je enorm zuinig kunt rijden. De gebakken aardappeltjes en hamburger smaakten prima, al had ik na al
dat ijs maar weinig honger. Op de camping heb ik alvast de boel opgeruimd voor de reisdag van morgen. Met
behulp van een routekaart en een reisgids heb ik de reis uitgestippeld.
|
|
Na een paar rustige dagen was het vandaag tijd om vroeg uit de veren te gaan. Rond 7 uur was ik wakker, waarna
ik de boel heb ingepakt en schoongemaakt. Om 8 uur ben ik van de camping vertrokken. Via binnendoorwegen ben
ik via Nyköping en Flen naar Eskilstuna gereden. Op weg naar Västerås heb ik nog een kijkje genomen bij het
Strömsholms slott. In Västerås heb ik na maar liefst 702 km (een nieuw record met m'n Abarth) getankt. Via de
weg naar Fagersta ben ik naar Engelbergs bruk gereden. Dit is een oude ijzerfabriek die nu op de UNESCO
Werelderfgoedlijst staat. Na even rondgekeken te hebben ben ik doorgereden via Norberg naar Avesta. In Avesta
staat het grootste Dalahäst (Dalarna paard) ter wereld van maar liefst 13 meter hoog. Via Hedemora ben ik naar
Borlänge gegaan om daar nog even snel een paar boodschappen te doen.
Vanuit Borlänge was het niet ver meer naar de camping op het eiland Sollerön in het bekende Siljan meer. Het
weer was vandaag erg goed, halfbewolkt en ongeveer 25 °C. Als avondeten staan gebakken aardappeltjes met
appelmoes en een hamburger op het menu. 's Avonds in alle rust nog een warme kop chocolademelk gedronken. Het
hutje dat ik hier heb is een stukje groter dan de vorige. Inmiddels ben ik de 2000 kilometer deze vakantie al
gepasseerd.
|
|
De weersvoorspelling was voor vandaag niet al te best, dus allereerst maar lekker lang uitgeslapen. Echter
bleek de weersvoorspelling nog hard mee te vallen. Op een buitje rond de middag na was het de rest van de dag
helemaal droog. Wel stond er een stevige wind en was het met zo'n 15 °C niet echt warm meer. Na de dagelijkse
beslommeringen ben ik in de auto gestapt om via Mora naar Nusnäs te rijden.
In dit kleine plaatsje aan het Siljan meer bevindt zich de de werkplaats van onder andere Nils Olsson. Je
kunt hier (gratis) zien hoe de beroemde Dalahästen worden gemaakt. Het is echt mooi en bewerkelijk handwerk,
met onder andere zagen, snijden, schuren, grondverf, bijwerken, verven, schilderen en ten slotte lakken en
verkopen. Zelf heb ik een klein paardje en een gekleurd blokhutje gekocht (de prijzen liggen hier lager dan
elders bij souvenirshops).
Vervolgens ben ik doorgereden naar een kerk met kerkstallen in Rättvik. Ook dit plaatsje ligt mooi aan het
Siljan. Via Tällberg, een typisch Dalarnadorp met veel rode houten huizen, en Leksand ben ik weer teruggereden
naar de camping. Vandaag vooral een cultureel rondje dus. Het avondeten bestond uit spaghetti, hamburger, soep
en als toetje slagroomvla.
|
|
's Nachts moest ik nog even uit bed voor een sanitaire stop. Leuk detail is dat het om 3:15 uur nog erg licht
buiten is! Je kunt prima een krantje lezen zonder lamp. En echt heel noordelijk zit je hier nog niet eens.
Ondanks de nachtelijke escapade ben ik vanochtend op tijd opgestaan voor een lange dag rondtoeren door de
omgeving. Rond 9 uur heb ik eerst in Mora de auto afgetankt, waarna ik naar het kapelletje in Evertsberg ben
gereden. Onderweg naar Evertsberg rij je nog een stukje over een oude spoorbrug waar de rails nog op liggen.
Leuk! In Älvdalen heb ik het oudste houten gebouw (een voorraadschuur uit circa 1285) van Zweden bekeken.
Vanuit Rot nam ik een zijweg om de steile rotswand van de Hykjeberg te bekijken. Vervolgens ben ik naar Åsens
kapell gereden, even ten noordwesten van Älvdalen. Vanuit Åsen ben ik naar de Trängsletdammen gereden. Dit is
een van de hoogste stuwdammen (120 meter) in Zweden. Indrukwekkend om te zien! Over weg 70 ben ik doorgereden
naar Särna, waar ik het oude kerkje (gammelkyrka) heb bezocht.
Even ten noorden van Särna ben ik afgeslagen in de richting van het Fulufjällets nationalpark. Dit is een mooi
nationaal park, maar ook erg toeristisch omdat je hier de hoogste waterval van Zweden kunt zien, Njupeskär (125
meter hoog). Via een 15 km lange onverharde weg ben ik vervolgens naar Idre gereden. Ten noorden van Idre heb
je de zogenaamde Magic Road, waarbij het lijkt dat je heuvelopwaarts gaat terwijl de auto in neutraal staat.
Bij mij werkte het in ieder geval niet. Wel heb je vanaf hier erg mooie uitzichten op de berg Städjan, Nipfjäll
en de omgeving. Hier in de buurt kwam ik ook nog een paar rendieren tegen (achteraf bleken dit de enigste van
deze vakantie te zijn).
Des te verder ik naar het noordwesten reed, des te meer bewolking er was. Wel was het de hele dag droog met
hier en daar wat zon. Met temperaturen tussen de 14 en 17 °C was het niet echt warm te noemen. De terugweg ging
eerst naar Särna, vanwaar ik via weg 311 naar Sälen ben gereden. Vanuit Sälen ben ik via weg 71 verder gereden
naar Fiskarheden. Vanuit daar ben ik via Tennänget en Venjan over erg rustige binnendoorwegen terug naar de
camping gegaan. Toen was het inmiddels alweer kwart voor acht 's avonds. Na een kop soep, douchen en alvast wat
opruimen ben ik onder de wol gekropen. Het was een lange maar erg mooie dag.
|
|
Vandaag is het weer tijd voor een reisdag, dus op tijd uit de veren. Opnieuw tanken in Mora om daarna weg 45
naar Sveg te nemen. Ik heb een kleine omweg gemaakt om het kerkje in Älvros (met mooie beschilderingen) te
bekijken. Via een kleine omweg naar Överberg en Duvberg heb je vanaf de heuvel een mooi uitzicht over het
Svegssjön.
Vervolgens ben ik doorgereden naar het kerkje en klockstapel in Vemdalen. Deze is ook zeker het bekijken waard!
Via Klöfsjö vervolgde ik mijn weg naar Åsarna, om uiteindelijk in Hackås uit te komen. Hier kom je bij een oude
stenen kerk die er van buiten erg saai uitziet. Maar schijn bedriegt, want het interieur is ronduit prachtig!
Je ziet daar in de apsis onder andere middeleeuwse schilderingen (jaren 1100 tot 1600). Na dit bezoek heb ik
nog een klein ommetje gemaakt om Ovikens gamla kyrka te bekijken.
Kort daarna kwam ik aan op de Frösö camping nabij Östersund, op het eiland Frösön. Het was een korte etappe
vandaag, dus ik was al vroeg op de middag op de camping. Vervolgens ben ik nog even Östersund zelf in geweest
om daar even rond te kijken. Er is een leuk modern centrum en ik heb daar de Gamla kyrka gezien. Op het eiland
zelf staat nog een runensteen die je eigenlijk niet mag missen. Na een paar boodschappen in Östersund ben ik
weer terug naar de camping gegaan. Het weer was prachtig vandaag met circa 20 °C en veel zon. Omdat ik zo mooi
op tijd was heb ik met het eten maar een beetje uitgepakt. Een flink bord vol nasi met knakworstjes en soep. De
Magnum als toetje (ik had eindelijk een vriesvak in deze koelkast, dus ruimte genoeg voor een 4-pack!) smaakte
prima! Mijn plek op deze camping is ook super. Het is gelegen op een heuvel, vanwaar je een erg mooi uitzicht
hebt op het Storsjön.
|
|
De weersvoorspelling zijn erg goed voor vandaag, dus vroeg uit de veren om 'The wilderness road' te rijden.
Eerst tanken in Östersund omdat ik de rest van de dag praktisch niet meer in de buurt van een tankstation kom.
Vanuit Strömsund ben ik richting Gäddede gereden, een klein plaatsje vlak bij de Noorse grens. Onderweg heb
ik de afslag genomen naar de Hällingsåfallet waterval. Deze onverharde binnendoorwegen zijn leuk, maar dit is
een 30 km lange gravelweg. Door al die gravel op de weg schiet het allemaal niet echt op (max 30 ā 50 km/h).
De mooie waterval stort zich met flink geweld in een ruim 40 meter diepe kloof. Door de nevel krijg je speciale
effecten als een dubbele regenboog. Daarnaast schijnen er juist door die nevel bijzondere mossen in de kloof te
groeien.
Tot een uur of 15 was het mooi weer met zon en prima temperaturen. Daarna begonnen zich langzaam stapelwolken
te vormen. Via nog eens 20 km gravelweg kwam ik aan in Gäddede. Deze onverharde weg is eigenlijk de doorgaande
weg naar de waterval en daarom veel beter berijdbaar. Op sommige stukken kun je probleemloos 80 ā 100 km/h
halen. Wel goed uitkijken wat er aan de andere kant van de heuvel aankomt! Die Zweden rijden zelf namelijk ook
stevig door.
Vervolgens ben ik over de Vildmarksvägen langs de Noorse grens doorgereden naar Ankarede. Dit kleine plaatsje
is een samische kyrkstad met een kerkje en een aantal kyrkkåtor en kyrkstugor. Bij het hoogste punt van de
Vildmarksvägen nabij Stekenjokk heb je fantastische uitzichten! Hier en daar ligt zelfs nog wat sneeuw.
Verder noordwaarts rijdend kwam ik langs de samische kerkstad Fatmomakke (alleen bereikbaar via een stuk
gravelweg). Hier heb ik het kerkje en verschillende kyrkkåtor en kyrkstugor bekeken. Vanwege de tijd heb ik
maar besloten om via Vilhelmina de snelste weg terug naar de camping te nemen en onderweg niet meer te stoppen.
Vanochtend was ik al rond 8 uur vertrokken, om rond kwart over negen weer op de camping aan te komen na zo'n
730 mooie kilometers. In totaal staat de teller nu op bijna 3800 km en zo'n 1500 foto's. De route van vandaag
was erg mooi, alleen is Östersund niet helemaal een ideaal start- en eindpunt.
|
|
Na de lange dag van gisteren staat er voor vandaag weer een relaxed dagje op het programma. Allereerst lekker
uitslapen tot een uur of 11. Het is immers vakantie! De dag begon met veel wolken en lichte motregen. Rond de
middag even wat kleren gewassen, maar het droogde buiten vrij slecht door de hoge luchtvochtigheid en weinig
wind. 's Middags heb ik een eindje door de omgeving getoerd, waarbij ik het tankrecord van m'n vorige auto heb
geëvenaard (851 km op één tank, ongeveer 300 kilometer meer dan ik normaal gesproken in Nederland haal). Het
avondeten bestond weer uit een lekker bord vol nasi met knakworstjes en soep. Als toetje een lekkere Magnum.
's Avonds is de lucht erg mooi opgeklaard en heb ik me vermaakt met het lezen van een paar tijdschriften.
|
|
Vanaf de camping nabij Östersund ben ik eerst naar Åsarna gereden, om van daaruit de weg naar Ljungdalen te
nemen. Eenmaal in Ljungdalen ging ik zuidwaarts over de onverharde weg naar Mittådalen. Deze onverharde weg is
de hoogste openbare weg van Zweden. Bij Flatruet bevindt zich het hoogste punt van de weg op 975 meter boven
de zeespiegel. Onderweg heb ik nog allerlei dieren gezien, waaronder kraanvogels, herten/reeën en een aantal
lemmingen (een soort woelmuis). De bergen in Zweden zijn zelf nog wel iets hoger, maar eigenlijk valt het
allemaal nog best mee. Vervolgens ben ik via Funäsdalen naar Hede gereden om daar een kijkje te nemen bij het
simpel kerkje met een saai interieur. Vanuit Hede ben ik weer terug naar de camping gegaan.
Het weer vandaag begon erg mooi met circa 20 °C. Daarna betrok de lucht en 's avonds begon het weer licht te
regenen. Het eten bestond ditmaal uit gebakken aardappeltjes, een hamburger en soep met een Magnum als toetje.
Na het eten heb ik alvast de meeste spullen ingepakt voor het vertrek.
|
|
Voor vandaag staat er een vrij korte etappe op het programma. Vanuit Östersund ben ik vertrokken naar de eerste
locatie in Noorwegen. Onderweg nog even in Duved boodschappen gedaan en een beetje de laatste Zweedse kronen
opgemaakt. Vlak daarna heb ik weg 322 genomen om een kijkje te nemen bij de Tännforsen waterval. Dit is een erg
indrukwekkende waterval van maar liefst 60 meter breed en 38 meter hoog. Vanuit het hoger gelegen meer stroomt
gigantisch veel water naar beneden. Via een mooi wandelpad kom je op meerdere niveaus langs de waterval. Er
is zelfs een uitzichtpunt waar je een eindje boven de waterval staat. Door de waterdamp schijnen hier ook een
aantal bijzondere mossen te groeien.
Even na half twaalf reed ik over de E14 Noorwegen binnen. Aan de grens was niks te zien van een grenscontrole.
Dat heb ik wel eens anders meegemaakt. De Noorse omgeving was direct vanaf de grens al indrukwekkender dan de
anderhalve week in Zweden. Onderweg was het bewolkt en hier en daar vielen wat sputters regen uit de lucht. Al
op tijd kwam ik aan op de camping in Malvik, vlakbij Trondheim. Hier weer het gebruikelijke ritueel met het
uitpakken van m'n spullen. Het huisje is erg groot, met een aparte slaapkamer, een balkon en een zithoek met
een lederen bank en grote zetels. Best relaxt! Het uitzicht vanuit mijn hutje op de Trondheimfjord is ook erg
mooi!
Het weer werd vandaag eigenlijk steeds beter. Omdat de vooruitzichten voor de komende dagen duidelijk minder
zijn heb ik besloten om direct even een kijkje te nemen in Trondheim. Het is inmiddels alweer 2 jaar geleden
dat ik daar ben geweest. Afgelopen jaar ben ik er alleen maar langs gereden. In Trondheim brak regelmatig de
zon even door en de temperatuur was er prima in orde. Net als de vorige keer heb ik een bezoekje gebracht aan
de Nidarosdomen (wederom via het smalle trapje naar de top van de toren). Verder heb ik een beetje rondgekeken
in het stadscentrum. Trondheim blijft toch een leuke gemoedelijke stad met de meeste bezienswaardigheden op
loopafstand. Tegen de avond heb ik in het Italiaans restaurant Frati een lekkere pizza gegeten. Dat smaakte
prima!
Eenmaal terug op de camping heb ik genoten van het uitzicht op de Trondheimfjord en een mooie zonsondergang.
Vanaf de camping kun je naar een grote houten pier lopen met diverse bankjes erop. Op de zomeravonden is het
daar nog tot laat in de avond gezellig.
|
|
Ik liep al een tijdje met het idee rond om de zogenaamde Atlanterhavsvegen te rijden. De Atlanterhavsvegen is
een nationale toeristische weg van ruim 8 kilometer lang die een oude veerbootverbinding vervangt. Deze weg is
speciaal omdat het verschillende eilandjes door middel van sierlijke boogbruggen met elkaar verbindt. Vanaf de
camping nabij Trondheim is deze route nog enigszins te doen. Wel vroeg op stap dus!
Over de E39 ben ik via Trondheim in westelijke richting gereden, om vervolgens weg 680 richting Kyrksæterøra
te nemen. Dit is een schitterende weg om te rijden. Bijna aan het einde van weg 680 ging ik met de veerboot
Tømmervåg-Seivika richting Kristiansund. Even ten westen van Kristiansund ben ik door de Atlanterhavstunnelen
(toltunnel) richting Bremsnes gereden. Vanaf weg 64 nam ik in het gehuchtje Bruhagen de afslag naar Kvernes,
om daar een kijkje bij de stavkirke te nemen. Van buiten lijkt het met het stenen pannendak niet echt op een
staafkerk. Mede om deze reden ben ik niet naar binnen geweest.
Na het erg mooie weer van de afgelopen uren begon de lucht nu langzaam maar zeker wat te betrekken. Daar had
ik niet echt op gerekend. Via weg 64 kwam ik uiteindelijk aan bij de Atlanterhavsvegen. Inmiddels was het zo
mistig geworden dat ik uiteindelijk helemaal niets van de vele bruggen en mooie uitzichten heb gezien! Na de
Atlanterhavsvegen begon het ook langzaam maar zeker te regenen. Dat was al met al toch een flinke tegenvaller.
Eenmaal aangekomen in Molde ben ik over de E39 via Batnfjordsøra en de mooie Gjemnessundbrua richting Orkanger
gereden. Onderweg rijd je over bochtige wegen langs prachtige fjorden. Het weer onderweg is volgens mij typisch
Noors. Op het ene moment komt de regen horizontaal voorbij vliegen en op het andere moment schijnt de zon en
zie je een mooie regenboog. De temperatuur varieerde vandaag maar liefst tussen 13 en 23 °C.
's Avonds op de camping zag ik tussen 22 en 23 uur weer een prachtige zonsondergang met dieprode wolken.
|
|
De weersvoorspellingen voor de komende dagen is helaas niet al te best, dus ik had besloten om lekker relaxed
de dagen door te komen. Een vakantie is natuurlijk ook om lekker uit te rusten. Dus vandaag eerst lekker
uitgeslapen tot rond de middag. 's Middags heb ik een klein eindje rondgetoerd door de omgeving. Er was niet
echt veel interessants in de omgeving van Stjørdal. Ik heb nog even snel een kijkje genomen bij Steinvikholm,
een vesting op een klein eilandje. Omdat ze hier ook overal geld voor vroegen en het weer nogal wisselvallig
was, heb ik hier niet echter verder gekeken.
Op de terugweg heb ik in Stjørdal nog een paar boodschappen gedaan. Eenmaal terug op de camping bleek het niet
echt een goed idee om pizza in de pan te bakken (blijkbaar gaat dat makkelijker met een deksel op de pan en
zacht vuur). De chocolademuffins smaakten overigens prima! Verder heb ik lekker op het balkon voor het hutje
gezeten en het levensverhaal van Dagobert Duck (in het Zweeds en Noors) gelezen. Tussen de buien door waren er
vandaag wel wat opklaringen. Daarbij stond er een ferme wind en was het niet al te warm.
|
Net als gisteren heb ik vandaag weer lekker uitgeslapen. De rest van de dag heb ik weinig gedaan. Voornamelijk
een beetje lezen en alvast de boel inpakken voor de reisdag van morgen. Het avondeten bestond uit spaghetti met
een hamburger en soep. Vandaag was het weer zwaar bewolkt met veel wind, maar gelukkig geen regen.
|
Vanochtend ben ik redelijk op tijd uit Malvik vertrokken om naar de volgende camping te gaan. Al met al zou het
een route zijn van bijna 500 kilometer. Ik had een route uitgestippeld met veel bergwegen en een veerboot. Op
de Noorse wegen neemt zo'n route vrij veel tijd in beslag.
's Ochtends eerst even tanken in Orkanger, waarna ik via Åndalsnes naar de beroemde Trollstigen ben gereden.
Het wordt al snel duidelijk dat dit een van meest toeristische attracties van Noorwegen is. Het is dan ook een
Nasjonal turistvei. Vandaag was het op de Trollstigen weer erg druk met auto's, caravans, campers en bussen. Je
verbaast je erover wat er allemaal over de smalle bergweggetjes en haarspeldbochten rijdt. Zelf ben ik eerst
een keer rustig naar boven gereden, waarna ik boven wat foto's van het fantastische uitzicht heb gemaakt. Het
dal hing aardig vol met wolken, wat een speciaal effect gaf. Vervolgens ben ik via dezelfde weg weer afgedaald,
om vervolgens te wachten op een rustig moment. Daarna kon ik de Abarth even lekker de sporen geven naar boven.
Dat is toch wel erg gaaf!
Na de Trollstigen ben ik verder gereden richting Geiranger. Onderweg ben ik nog met de veerboot Linge-Eidsdal
de Storfjord overgestoken. Ik vervolgde weg 63 en kwam via veel haarspeldbochten aan in het beroemde Geiranger.
Vanuit Geiranger ging ik weer bergopwaarts. Ook hier liet ik af en toe wat gaten vallen om vervolgens met een
aardig tempo over de mooie wegen te rijden. Het was redelijk druk, maar het zijn vooral bus en campers die de
boel ophouden. Vervelend! Aan het eind van de ochtend begon het licht te regenen en dat is de rest van de dag
helaas niet meer gestopt. Aangekomen bij weg 15 ben ik in de richting van Stryn gereden. Vanuit Stryn was het
nog maar een klein eindje langs de Innvikfjord naar de camping in Loen.
Op deze camping kreeg ik een hutje met een aparte maar piepkleine slaapkamer en een balkon. Handig was dat dit
hutje over stromend (koud) water beschikt. De camping heeft sinds kort (aan de overzijde van de weg als je bij
de receptie staat) een spiksplinternieuw sanitairgebouw. Dat zag er allemaal piekfijn en erg ruim uit! Toen ik
op de camping aankwam hing de hele fjord vol wolken. Een mooi gezicht, maar dan zie ik het toch liever zonder
al die wolken. Als avondeten stonden gebakken aardappeltjes met een hamburger en soep op het menu. Lekker!
Ik zat alleen een beetje met een dilemma. De weersvoorspelling is nog steeds niet echt geweldig, dus wat zal ik
morgen gaan doen? Een stel Nederlandse meiden naast me tipten me over een gletsjerwandeling op de Bødalsbreen,
maar dan moet je wel mooi weer hebben. Een andere mogelijkheid is een bezoekje aan het mooie vogeleiland Runde,
maar ook daarvoor is niet al te best weer voorspeld.
|
|
Toen ik vanochtend wakker werd heb ik eerst even uit het raam gekeken om te zien wat voor weer het was. Het was
wel droog, maar verder zag het er nog niet echt geweldig uit. Ik heb toch maar besloten om nog wat langer in
bed te blijven liggen en te gokken op een mooie gletsjerwandeling volgende week.
Rond een uur of 10 ben ik maar uit bed gekropen en een uurtje later zat ik in de auto. Vanuit Loen ben ik eerst
naar het gehuchtje Bødal gereden, om daar eerst de Kjenndalsbreen te bekijken. Een deel van de weg daar naartoe
gaat langs het Lovatnet met het prachtig turquoise water. Het laatste stuk van de weg naar de gletsjer is een
onverharde tolweg. Na een korte wandeling kon je door de laaghangde wolken slechts een klein stukje van de
gletsjer zien.
De volgende gletsjer die op het programma staat is de Bødalsbreen. Via een zijweg (ook een tolweg) te bereiken.
De weg is erg smal en slecht berijdbaar. Onderweg moet je tussen de kuilen door slalommen en af en toe schapen
aan de kant jagen. Toch wordt de weg redelijk druk bereden, want bij het eindpunt van de weg stonden heel wat
auto's op de parkeerplaats. Vanaf deze parkeerplaats beginnen de gletsjerwandelingen en diverse wandeltochten
in het Jostedalsbreen nasjonalpark. Zelf ben ik vanaf hier aan de wandeling naar de gletsjer begonnen. Er waren
geen goede informatieborden, dus ik had geen idee hoe lang de wandeling zou duren. Maar dat zie ik dan wel
weer. Om de gletsjer te bereiken bleek je toch een heel eind te moeten wandelen over aardig goed begaanbare
paden. Het dragen van bergschoenen is wel aan te raden, omdat de paden vooral na regen wat modderig zijn. Zelf
had ik m'n bergschoenen vergeten, maar dat was niet echt een ramp. Na enkele kilometers wandelen en klauteren
over stenen kwam ik bij de monding van de gletsjer aan. Ik zat na al dat klimmen al half in de laaghangende
wolken, dus ik zag hooguit een meter of 25 van de gletsjer. Dat was wel jammer! Bij de monding van de gletsjer
heb ik even wat gegeten en gedronken om weer nieuwe energie op te doen.
Na de wandeling terug naar de auto ben ik terug naar Loen gereden, om vervolgens via Olden naar de prachtige
Briksdalsbreen te gaan. Het weer werd in de loop van de dag steeds beter met meer zon en uiteindelijk circa
19 °C. Ook al ben ik hier twee jaar geleden ook al eens geweest, deze gletsjer is nog steeds veruit de mooiste!
Tevens ook het meest toeristisch. Na een wandeling van circa drie kwartier kom je bij de gletsjer aan. Onderweg
zie je nog een mooie waterval met veel waterdamp. Je kon toch wel duidelijk zien dat de gletsjer weer kleiner
is geworden. Een jongetje was zo gek om kopje onder te gaan in het meer met smeltwater. De ijsschotsen dreven
om hem heen! Na een aantal mooie foto's genomen te hebben ben ik weer terug naar de camping gereden. Al met al
was het een erg mooie en actieve dag na al dat klimmen over bergpaden. 's Avonds betrok de lucht weer en begon
het licht te regenen.
|
|
Na de actieve dag in de natuur van gisteren had ik vandaag het plan om weer de natuur in te gaan. Ditmaal ben
ik 's ochtends op tijd vertrokken in westelijke richting naar het vogeleiland Runde. De weersvoorspelling voor
vandaag is bewolkt, maar wel droog. Vanaf de camping ben ik via Stryn (weg 15) richting Nordfjordeid gereden.
Vlak voor Mogrenda heb ik een klein binnendoorweggetje genomen via Kalvatn naar Fyrde. Het eerste deel van deze
route (provincie Sogn og Fjordane) is vrij slecht asfalt. Onderweg kom je regelmatig wildroosters (ferist) en
schapen op de weg tegen. Eenmaal in de provincie Møre og Romsdal is het asfalt weer dik in orde. Deze weg is
overal vrij smal, maar wel mooi om te rijden. Helaas zorgde de bewolking voor weinig mooie uitzichten, dus daar
heb ik zo geen foto's van genomen.
Even na Volda (weg 651) ben ik via een hele diepe tunnel (Eiksundtunnelen) naar het eiland Hareid gereden. Als
je in de tunnel naar beneden het gas loslaat bereik je onderin de tunnel een flink hoge snelheid. Pas wel op
voor de flitspalen op het diepste punt! In de tunnel passeer je nog een blauwe lijn van licht. Dit is het
waterniveau buiten de tunnel. Via een aantal bruggen kwam ik rond 12 uur aan op de parkeerplaats op het eiland
Runde.
Na het aantrekken van andere schoenen (echt een must!) en het vullen van m'n fototas met eten en drinken ben ik
naar boven geklommen. Onderweg was het grootste deel van het eiland in dikke mist gehuld. Dus tijdens het naar
boven klimmen heb ik behalve de gemarkeerde paden maar weinig gezien. Delen van de wandelpaden kon je over
houten vlonders lopen, maar het grootste deel was het van graspol naar graspol springen. Op een bergtop heb ik
even een appeltje gegeten toen plotseling de lucht helemaal opklaarde. Er speelde zich een prachtig schouwspel
af, waarbij de diepe ravijnen zich langzaam blootgaven. Het was mooi om te zien dat de wolken als een soort
waterstromen door de kloven stromen. Het leken wel rivieren van wolken! De bergtoppen van omringende eilandjes
werden ook langzaam zichtbaar. Uiteindelijk stond ik boven een zee van wolken en had ik een onvergetelijk
uitzicht. De lucht erboven was lichtbewolkt, dus prima weer!
Vervolgens ben ik verder over de zompige paden naar een hoger plateau gelopen. Het was soms flink klimmen, wat
werd bemoeilijkt door de gladde paden. Vanaf dit uitkijkpunt op een hoogte van circa 300 meter (ik kwam vanaf
zeeniveau) heb je een fantastisch uitzicht over Runde, andere eilandjes en de Noorse Zee. Overal op het eiland
kom je schapen tegen. Vandaag was het ook redelijk druk met andere wandelaars. Runde is bekend omdat het een
vogeleiland is, maar net als twee jaar geleden heb ik alleen maar zeemeeuwen gezien en gehoord. De mooie
papegaaiduiker (Lundefugl) was helaas ook nu weer in geen velden of wegen te bekennen. Potverdorie!
Na ruim 2,5 uur wandelen, klimmen en klauteren (inclusief pauzes om van de omgeving te genieten en wat te eten
en drinken) ging ik weer terug naar beneden naar de auto. Via de diepe tunnel kwam ik aan in Volda, waar ik net
de veerboot naar Folkestad zag vertrekken. Daarom maar even op de volgende veerboot gewacht. Via de E39 en weg
15 ben ik weer terug naar de camping gereden. In Loen was het ondertussen circa 23 °C en erg zonnig. Daarom heb
ik direct maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om een paar mooie foto's van de Innvikfjord te maken.
Natuurlijk ging de korte broek weer even aan en eenmaal terug op de camping heb ik even lekker op het balkon
in de stralende zon gezeten. Heerlijk, zo kan het natuurlijk ook in Scandinavië! Daarna heb ik soep, gebakken
aardappeltjes en een hamburger op het balkon gegeten. 's Avonds heb ik mijn spullen opgeruimd en weer in de
Abarth gepakt.
|
|
Voor vandaag staat er een korte etappe van Loen naar Gaupne (circa 240 km) op het programma. Het dorpje Gaupne
ligt precies aan de andere kant van het Jostedalsbreen nasjonalpark. Omdat ik de spieren in m'n benen nog goed
kon voelen na de klimpartijen en wandelingen van de afgelopen dagen, ben ik vanochtend pas rond 9:30 uur van de
camping vertrokken. Vlak na Stryn heb ik de Gamle Strynefjellsvegen genomen (weg 258). Dit is een nationale
toeristenweg welke grotendeels onverhard is. De weg biedt allerlei prachtige uitzichten.
De dag begon bewolkt en met slechts 10 °C. Gelukkig is het wel droog. Vanuit Grotli heb ik weg 15 naar Lom
genomen. Een leuke bezienswaardigheid in Lom is de plaatselijke staafkerk. Omdat ik deze vorig jaar al heb
bezocht ben ik er nu gewoon langs gereden. Via de Sognefjellsvegen (weg 55, ook een nasjonal turistvei) ben
ik tussen het Breheimen nasjonalpark en het Jotunheimen nasjonalpark door gereden. Het eerste deel van weg 55
is niet zo spannend, maar daarna begint de weg te stijgen en krijg je erg mooie uitzichten op berghellingen en
een gletsjer voorgeschoteld. Na een afdaling met diverse haarspeldbochten kwam ik aan in het dorpje Skjolden.
Van daar was het niet ver meer naar de camping in Gaupne.
Op de camping bleek ik een hele grote hytte te hebben met een ruim 5 meter lang balkon over de hele breedte van
het hutje. Het hutje zelf heeft erg grote ramen en een aparte slaapkamer met stapelbedden. Relaxed! Van lichte
regenbuitjes gedurende de middag ging het tegen de avond over in meer serieuze regen. De temperatuur lag rond
15 °C. Vanaf de camping ben ik nog even het centrum van Gaupne ingelopen om daar een paar boodschappen te doen.
Na het bekijken van de weersvoorspellingen heb ik voor woensdag gereserveerd voor een gletsjerwandeling vanuit
het naburige dorpje Leirdal. Het avondeten bestond ditmaal uit nasi, een hamburger en soep. Inmiddels heb ik in
deze vakantie al ruim 6500 km gereden.
|
|
Vandaag zou een lekkere rustdag worden. Allereerst heb ik flink uitslapen, om na het ontbijt cq. lunch in de
auto te stappen. Ik ben even naar Kaupanger gereden om naar de afvaartijden van de veerboot te kijken. Die
bleken er niet te zijn omdat de veerboot af en aan varen. Dus je hoeft nooit lang te wachten. In Kaupanger heb
ik de laatste harde Noorse colaflessen weer ingeleverd bij de supermarkt. In Sogndal heb ik de auto afgetankt,
waarna ik weer terug naar de camping ben gereden. De rest van de dag heb ik op de camping doorgebracht met
onder andere het levensverhaal van Dagobert Duck (in het Noors). Het eten dat ik uit Nederland had meegenomen
(eten is vrij duur in Scandinavië) heb ik ook grotendeels opgemaakt, omdat het einde van de vakantie nadert.
's Avonds heb ik alvast een half pak knäckebröd klaargemaakt als lunch voor de actieve dag van morgen. Om goed
uitgerust te zijn ben ik vanavond op tijd naar bed gegaan.
|
|
Vanochtend werd ik op tijd en helemaal uitgerust wakker. Na het ontbijt heb ik de mijn spullen gepakt voor de
gletsjerwandeling op de Tunsbergdalsbreen. Naast warme kleding (T-shirt, polo, trui, zomerjas, spijkerbroek,
handschoenen en een dubbel paar sokken) ook voldoende eten en drinken (12 sneetjes knäckebröd, appel, koeken en
een paar flesjes drinken) meegenomen. Rond 9:15 uur ben ik van de camping vertrokken om op tijd bij het meeting
point in Leirdal aan te komen. Het laatste deel van de weg naar de stuwdam is een tolweg. Niet veel later kwam
ook de gids voor vandaag eraan. We moesten ons eerst bij haar inschrijven, waarna we van haar een reddingsvest
kregen voor in de RIB (Rigid Inflatable Boat). Uiteindelijk waren we met 11 Nederlanders (inclusief ikzelf) en
een Spanjaard die al een tijdje in Alkmaar bleek te wonen. De gids heet Sara en is een leuke jonge Noorse
meid.
Eerst reden we gezamenlijk over de stuwdam, waarna we de auto's parkeerden en al onze spullen voor vandaag
pakten. Iedereen is klaar voor vertrek en we stapten allemaal in de RIB. We voeren ruim een kwartier over het
Tunsbergdalsvatnet, het stuwmeer met smeltwater van de gletsjer. Het varen ging niet zo snel, omdat we met zo'n
grote groep waren. Eenmaal aan de overkant aangekomen gingen we over uitdagende bergpaden verder. Deze paden
zijn goed begaanbaar, maar af en toe wel best steil of glad. Het tempo lag niet al te hoog vanwege een paar
nogal gezette personen die het er toch wat moeilijker mee hadden. Sommigen van hen verloren soms hun evenwicht
en gleden toen uit. Gelukkig was er niks serieus aan de hand.
Na ongeveer anderhalve uur lopen kwamen we bij het kamp aan. Hier staat een tent opgesteld waarin alle spullen
voor de gletsjerwandeling liggen. Daarnaast ligt er nog een brancard voor noodgevallen. In het kamp hebben we
even wat gegeten en gedronken. Daar heb ik ook een praatje gemaakt met Sara, die dit als vakantiewerk deed. Het
is haar hobby om allerlei (extreme) wintersporten te beoefenen en dan is dit een leuke bijverdienste. Sara
deelde de klimuitrusting uit en gaf instructies hoe dit aan te trekken. De uitrusting bestaat uit een tuigje,
stijgijzers om over het ijs te kunnen lopen en een ijsbijl. Na ongeveer een kwartiertje pauze hebben we de
spullen meegenomen naar het uiteinde van de gletsjer. Dit was nog een wandeling van een klein half uur met
onderweg prachtige uitzichten!
Eenmaal aangekomen bij de gletsjer hebben we onze spullen aangetrokken. De stijgijzers passen eenvoudig onder
je wandelschoenen. De tuigjes zijn aan elkaar gezekerd door middel van een stevig lang touw. Op de gletsjer
ging Sara voorop en zij bepaalde de wandelroute. De andere volgenden haar aan het touw. Soms kwam er iemand
uit balans en viel. Dit werd vaak veroorzaakt door de beperkte bewegingsruimte omdat aan elkaar zijn verbonden.
Als degene achter je te veraf staat dan kun je zelf geen stap meer zetten. Vooral bij het oversteken van diepe
kloven en het lopen over steile hellingen is dit lastig. Een van de mannen kreeg het zelfs voor elkaar om de
spikes van z'n rechtervoet in de broekspijp van zijn linkerbeen te zetten. Dat leverde een flinke scheur in
zijn broek op.
De wandeling op de Tunsbergdalsbreen ging vooral over flauwe hellingen en was goed begaanbaar. Sara koos af
en toe uitdagende smalle paadjes en we gingen wijdbeens door een diepe kloof! De tocht was goed te doen voor
de meesten van ons. We liepen langs meters diepe kloven en we zagen gaten en geulen waardoor het smeltwater
stroomt. Op een aantal locaties zie je de prachtige ijsblauwe kleur van het gletsjerijs. De bovenkant van het
ijs waarop we lopen is toch redelijk vuil door al het zand en gruis afkomstige van de rotsen. Overal zie je
waterstroompjes die uiteindelijk een flinke waterstroom opleveren. Je merkt duidelijk dat je op iets staat dat
min of meer leeft en in de zomer hard aan het smelten is. Anderzijds leverde het zonnetje wel prachtige foto's
op! De natuurelementen beheersen de gletsjer, waardoor deze ook van dag tot dag kan verschillen, aldus Sara.
Soms zijn paden ineens niet meer begaanbaar of ontstaan er heel diepe scheuren die erg risicovol kunnen zijn.
Als je om je heen kijkt besef je pas hoe verschrikkelijk groot zo'n gletsjer is. Je loopt op een meters dik
pak ijs dat zich kilometers uitstrekt. En dan heb ik nog maar een heel klein stukje ervan gezien. Het hele
Jostedalsbreen nasjonalpark met al zijn gletsjers is namelijk nog vele malen groter. Erg indrukwekkend en een
bijzondere ervaring om dit mee te maken!
Na een kleine 2 uur wandelen op het ijs kwamen we weer aan bij het beginpunt van onze tocht. Hier deden we onze
spullen weer af. We hoefden de spullen ditmaal niet mee terug te nemen naar het kamp, omdat er net een andere
groep bij de gletsjer aan die onze spullen zou gaan gebruiken. Met onze groep zijn we weer terug naar het kamp
gelopen om hier even uit te rusten en wat te eten en drinken. Sara zorgde voor wat (oplos)koffie en een koekje
erbij. Vervolgens liepen we in ongeveer anderhalf uur weer terug naar de locatie waar de RIB lag aangemeerd.
Als afsluiting restte ons nog een leuk vaartochtje over het Tunsbergdalsvatnet naar de stuwdam, waarna we Sara
betaalden en bedankten voor deze fantastische dag. Na een kort praatje met de Spanjaard ben ik in de auto
gestapt en terug gereden naar de hoofdweg (weg 604).
Ik heb nog even snel een kijkje genomen bij de beroemde Nigardsbreen. Omdat ik geen zin had om tol te betalen
kon ik niet dichter bij de indrukwekkende gletsjer komen. Na het nemen van een paar foto's ben ik weer terug
naar de camping gegaan. Daar heb ik een flinke maaltijd voor mijzelf bereid met nasi, een hamburger en een kop
soep. Eigenlijk was dit alweer de laatste vakantiedag. Dus ik heb de boel opgeruimd en ingepakt voor de reis
naar Oslo morgen. Na de inspannende dag van vandaag zou het met de nachtrust wel goedkomen, dus ik ging lekker
op tijd naar bed.
|
|
Vanochtend was ik al op tijd wakker voor de reis naar Oslo. Om 8:00 uur ben ik van de Sandvik camping in Gaupne
vertrokken. Bij het vertrek was er nog een stralend zonnetje, maar ter hoogte van Kaupanger was dat veranderd
in dikke bewolking. Ik had er toch voor gekozen om niet door de 24,5 km lange Lærdaltunnelen te gaan, maar
via de weg over de hoogvlakte. Bij het berijden van deze weg werd het weer helaas steeds slechter. Op een
gegeven moment was het nog circa 10 °C en bij de afdaling naar Aurland reed ik vol door de laaghangende wolken.
Ik zag praktisch niks. Om die reden heb ik helaas het schitterende uitzichtpunt Stegastein ook moeten laten
schieten: de Aurlandsfjord hing simpelweg vol met wolken.
De weg van Aurland naar Hol (weg 50) is mooi om te rijden. Even ten oosten van Aurland heb je normaal gesproken
een prachtig uitzicht op het Vassbygdvatnet. Ditmaal niet, omdat het meer volledig in de wolken is gehuld. Via
Geilo (weg 7) heb ik weg 40 richting Kongsberg genomen. Deze weg is wellicht nog mooier dan weg 50, want in
deze route zitten een paar mooie klimmetjes en afdalingen. Je moet onderweg wel uitkijken voor de caravans,
campers en andere trage bestuurders. Nu de zomervakantie voor veel mensen is begonnen kom je ze hier allemaal
tegen. Ik heb specifiek voor weg 40 gekozen, omdat er drie staafkerken aan deze weg liggen die ik nog graag
wil bezoeken.
De eerste staafkerk is die van Uvdal, even ten westen van Rødberg. Ik heb hier alleen even een kijkje buiten
genomen, omdat ik de toegang (60 NOK, ook voor een bezoek aan het museum) te duur vond. Daarnaast had ik geen
zin en tijd om het museum te bekijken. Vervolgens ben ik doorgereden naar de staafkerk in Nore. Deze heb ik wel
even van binnen bekeken (toegang 45 NOK). Deze staafkerk is in het verleden een aantal keren verbouwd, maar
heeft nog zeker een mooi interieur met de typische beschilderingen. Zoals in de meeste staafkerkjes mag je hier
geen foto's van maken. In het kerkje zat een vrouw op een oud orgel te spelen, waarbij ze zelf liederen zong.
Dit gaf een erg bijzonder sfeertje in deze oude kerk. Staafkerken vindt je in allerlei soorten en maten. Deze
staafkerk in Nore kenmerkt zich door de centrale staaf in het midden van de kerk. Op deze centrale staaf zijn
inscripties met runentekens gevonden. Een van deze inscripties is een oude spreuk in geheimschrift. Na dit
bezoek ben ik doorgereden naar de derde staafkerk, even ten noorden van het dorpje Rollag. Ook deze staafkerk
heb ik alleen even van buiten bekeken. Het feit dat er stenen dakpannen op het dak liggen is voor mij al een
reden om toch maar niet naar binnen te gaan.
Eenmaal in Kongsberg aangekomen vervolgde ik mijn weg richting Drammen. In Drammen heb je de Spiralen, wat een
spiraal in een berg is. Omdat je hiervoor echter ook tol moet betalen ben ik maar weer terug gegaan. Niet veel
later kwam ik aan in Oslo. Hier heb ik de benzinetank gevuld en de auto in de haven geparkeerd. Ik ben nog even
de stad ingelopen om in het centrum te kijken wat er nog te zien is van de aanslagen van vorige week. Op 22
juli heeft de Noor Anders Behring Breivik een aanslag gepleegd op een regeringsgebouw in Oslo waarbij 8 doden
vielen. Later die dag ging hij naar het eilandje Utøya waar hij nog eens 77 mensen doodde. Aangekomen bij de
Domkirke zag ik een enorme bloemenzee. Een week na de aanslagen komen er nog steeds veel mensen naar deze plek
toe. Voor de kerk staat ook een half mediacentrum opgesteld met allerlei radio- en televisiestations. Allemaal
erg indrukwekkend om mee te maken. Zelf heb ik nog een kijkje genomen in Domkirke, waar je onder andere een
kaarsje kunt opsteken of je gedachten of condoleances op een papiertje kon schrijven. Ook kwam ik bij toeval
terecht in de straat waar de aanslag op het regeringsgebouw is gepleegd. Alles was afgezet met hekken en voor
veel ramen zaten houten platen. Het glas uit de ramen ligt nog op veel plekken op straat. De hekken zijn vol
met bloemen gehangen als teken van medeleven aan de vele onschuldige slachtoffers. Inmiddels was de temperatuur
opgelopen naar zo'n 30 °C. Heel wat anders dan vanochtend dus! Een plotselinge hoosbui koelde de boel wel weer
aardig af, maar dat mocht de pret niet drukken.
Na het bezoekje aan het centrum ben ik weer terug naar de haven gelopen. Het was inmiddels tijd geworden om in
te checken voor de veerboot. De 'Stena Saga' kwam rond 18:30 uur aan. Na het boarden vertrokken we rond 19:30
uur uit de haven van Oslo. Na een paar foto's genomen te hebben vanaf het dek ben ik naar binnen gegaan om daar
een paar pizzapunten en een flinke beker cola. In de winkel op de boot heb ik nog even het gebruikelijke snoep
ingeslagen. 's Avonds later ben ik naar buiten gegaan om vanaf het dek van de mooie uitzichten op de Oslofjord
te genieten. Omdat het ontbijt morgenvroeg al om 5:30 begint ben ik maar op tijd naar bed gegaan.
|
|
Zoals gezegd ging om 5:30 uur de wekker na een goede nachtrust alweer af. In tegenstelling tot vorig jaar was
ik nu mooi op tijd voor het ontbijt. Daarna had ik dus nog voldoende tijd om foto's te maken van de binnenkomst
in in de haven van Frederikshavn (DK). Rond 8:00 uur reed ik van de boot af, waarna ik richting Duitsland ging.
De reis door Denemarken verliep voorspoedig, dus ik was al rond 10:45 uur in Duitsland. Gelukkig waran er aan
deze kant van de autosnelweg geen grenscontroles. Bij de grensovergang van Duitsland naar Denemarken wel. Tot
aan Neumünster verliep alles op rolletjes. Maar vlak na het tanken heb ik ongeveer een uur in de file gestaan
voor de Elbetunnels in Hamburg. Dat was weer drama!
Gelukkig begon het daarna weer aardig te lopen en ook van de Baustelles tussen Hamburg en Bremen had ik erg
weinig last. Net als vorig jaar besloot ik om na Bremen via Oldenburg en Leer te rijden over wegen 28 en 31. Op
grote delen van deze wegen geldt geen snelheidslimiet, dus daar kon ik lekker opschieten. In de slipstream van
een BMW 5-serie ben ik zelfs met volle bepakking nog gekomen tot een nieuw snelheidsrecord met m'n Abarth. De
snelheidsmeter bleef uiteindelijk steken op 223 km/h (216 km/h op de TomTom).
Om even voor 17:00 uur was ik weer thuis Daar heb ik alles uit de auto gepakt en de boel weer opgeruimd. Het
eten voor vandaag was typisch Nederlands met een lekker portie patat met een frikandel. Al met al heb ik deze
vakantie 8.068 kilometer gereden in zo'n 124 uur. Het totale aantal foto's komt uit op circa 2500 in 24 dagen.
Niet slecht toch? Het was wederom een dure, maar zeker ook een onvergetelijke vakantie. Lekker uitgerust en erg
veel moois gezien en gedaan. Precies wat de bedoeling was. Wel betrap ik mezelf erop dat ik weer naar dingen
ben geweest die ik al eens eerder heb gezien. Misschien toch een teken dat ik het meeste al wel gezien heb in
Scandinavië? Dus misschien tijd voor iets anders volgend jaar?
|
|
|
|
Startpagina →
:: Foto's :: →
Vakantie 2011
~
