|
Verhaal:
|
Op het album 'Timeline' was de Vlaamse
zanger Jasper Steverlinck al te horen op het nummer 'Epilogue: The memory remains'. Het kostte wat
moeite om hem over te halen om dit soort nummers te zingen, maar uiteindelijk klikte de samenwerking
erg goed. Dit was voor Arjen de reden om Jasper te vragen om ook de zanger te zijn voor een nieuw
side-project. Ditmaal dus één zanger, maar wel een die erin slaagt om emoties tot uitdrukking te laten
komen. Daarnaast is zijn zang heel heldere en heeft hij een groot bereik en goede uitspraak.
In tegenstelling tot Ayreon kent dit album geen verhaallijn. Wel staat er een thema centraal. De
nummers gaan ditmaal niet over de buitenaardse science fiction, maar over de menselijke, aardse emotie
schuld. In de nummers kun je de verwoestende psychologische kracht van schuld, spijt ontdekken. De
zangteksten zijn door Lori Linstruth (vriendin en manager van Arjen) geschreven. Ze had eerst op Arjens
verzoek snel wat zangteksten voor de nummers geschreven, zodat Arjen guide vocals kon inzingen.
Arjen was echter verrast door Lori's teksten, dat hij haar vroeg om de teksten voor alle nummers te
schrijven. De manier waarop zij het onderwerp beschrijft is uniek en geeft het album extra karakter.
Een deel van de teksten vloeit voort uit de moeilijke tijden die zowel Lori als Arjen hebben gehad.
De bandnaam vloeit ook voort uit een van Lori's teksten, te weten Guilt Machine. Diep in ons mensen
zit een automatisme dat bij een depressie een schuldgevoel kan aanpraten, ook al heeft de persoon
in kwestie niet per se iets fouts gedaan. De kracht van deze innerlijke 'machine' vormt daarmee de
bandnaam. Aangezien Arjen al eerder was gevallen voor het gitaarspel van Lori, besloot hij dat ze ook
de gitaarsolo's op het album mocht spelen.
Arjen koos ervoor om het album van Guilt Machine met een andere drummer op te nemen. Zijn keus viel op
Chris Maitland (ex-Porcupine Tree). De ideale keus aldus Arjen, want Chris heeft zowel de kracht voor
de heftige stukken als het subtiele gevoel voor de rustige momenten.
Om het album extra speciaal te maken werd besloten om fans in het project te betrekken. Fans konden naar
een inter- nationaal telefoonnummer bellen om daar een persoonlijke tekst in hun eigen taal achter te
laten. Tot grote tevredenheid van Arjen hebben een paar honderd fans dit gedaan. In totaal zijn 19
berichten in de zes nummers op dit album verwerkt.
Arjen sluit af met een paar persoonlijke woorden: "Ik geloof dat dit echt mijn beste side-project tot
dusver is. Het is een eerlijk album en komt recht uit het hart. Veel dingen zijn democratisch besloten,
maar er zijn toch geen concessies gedaan. Het album is opgenomen tijdens een inspirerende fase in mijn
leven, nadat ik te kampen had met een zware depressie. De ongedwongen sfeer zonder druk van buitenaf
komt tot uiting in dit album."
|
Artiesten:
|
Arjen Lucassen (Elektrische en akoestische gitaren,
mandoline, basgitaar, toetsen en achtergrondzang)
Ben Mathot (Viool)
Chris Maitland (Drums en slagwerk)
David Faber (Cello)
Jasper Steverlinck (Zang)
Lori Linstruth (Gitaar en teksten)
|
Illustraties:
|
Christophe Dessaigne (Voorkant en boekje)
Jasper van Tilburgh (Bandfoto's)
Thomas Ewerhard (Logo en overigen)
Het album is in drie verschillende versies uitgebracht. De Limited edition is uitgevoerd als een
digibook, heeft een 32 pagina's tellend boekje en bevat een DVD. De Special edition is een digipack
met een 24 pagina's tellend boekje en DVD. Ten slotte is er een eenvoudige 1 CD-versie.
De extra DVD bevat o.a. covers van Leonard Cohen (The stranger song) en Jimmy Campbell (Michelangelo),
een nummer met berichtjes van fans, een aantal radio-versies van nummers van het album en een nummer
waarop Arjen de guide vocals verzorgt. Afgesloten wordt met een trailer voor het album, een
Making of van deze trailer en een 40-minuten durend interview met Arjen, Lori en Jasper.
|
|